گریز از "میانه ی میدان"

در یکی از سکانس های ابتدایی فیلم fight club تایلر از جک می خواهد که او را کتک بزند، بعد شاهد یک دعوای حسابی بین آنها هستیم و در آخر هر دو کنار هم می نشینند و با دهان خونالود  مشغول گپ زدنی دوستانه و  صرف یک نوشیدنی می شوند.الان دلم یه همچین کتک کاری جانانه ای می خواد و چنان حالی بعد از آن. مطمئنم حالم را بهتر می کند.این یک حس ریشه دار(و به یک معنا ضد ریشه هایم) و ایستادن در مقابل خودم است.در مقابل منی که همیشه از تنش و دعوا گریزان بودم.البته یکی دو بار تجربه اش کردم که در موقعیت های بسیار ناگهانی پیش آمد و در حد دعواهای کودکانه بود که در بدترین حالت با شکسته شدن سرم آن هم بدون بخیه و پانسمان همراه بود. تلقی من این بود که اگر یک مشت بخورم حتمن می میرم. بله، رفیقتون تا این حد شکننده،ترسو و سوسول بوده است.