آیا قطعه زمین کوچکی هست که فکر کنید نوشیدن ٱب و خوردن میوه و سبزی‌اش درد و مرض را از شما دور می‌کند؟ جایی که پر از صدای جیرجیرک‌ها و آواز غوک‌ها باشد و ماهش در آسمان شلنگ‌تخته بیندازد؟ نم دره‌اش بوی پونه و خزه و خرزهره بدهد؟ و گل‌های سرخ انار تنها روشنی شب‌اش باشند؟ و تک درختِ بلوط پیر و خردمندش فاصله‌ای کوتاه اما کافی بیاندازد بین تو و جهانِ اتفاق‌های بد؟