کوبانی در حال مقاومت در مقابل داعش نیست. کوبانی بر داعش پیروز شده است. آنچه که در کوبانی شاهد آن بوده ایم امکانپذیری شکلی متفاوت از زندگی اجتماعی در این سال های بعد از شروع جنگ در سوریه بوده است. تصاویر بسیار مخابره شده و گزارش های موثق نشان می دهد که در کوبانی قدرت دولتی و مردسالاری، شاید بعد از مناطق تحت نفوذ آنارشیست ها در جنگ داخلی اسپانیا در ضعیف ترین وضعیت خود قرار گرفته اند. شوراهای خودگردان مردمی نقش بسیار مهمی در اداره ی امور داشته اند و زنان همچون مردان در مبارزه و مدیریت اوضاع و دخالت در سوخت و ساز اجتماعی سهیم بوده اند. کوبانی حتا اگر به صورت فیزیکی هم سقوط کند در ارائه ی تصویری که از خود به جهان ارائه داد پیروز شده است. داعش با پرچم سیاه و ایدئولوژی سیاه تر و ایجاد رعب و وحشت و رسم گردن زنی و ختنه و فروش زنانش چگونه می تواند بر این همه رنگ و شوری که کوبانی در جهان به حرکت در آورده پیروز شود؟
نکته ای در مورد مواضعی که در دفاع از کوبانی گرفته شده است به نظرم می رسد. حیف است که بگذاریم دفاع از کوبانی را به نفرت پراکنی قومی و مذهبی آلوده کنند. حمایت دولت ترکیه از داعش ربطی به مواضع اکثریت ملت ترکیه و مردم تورک زبان ندارد. همانطور که بازی های سیاسی احزاب ناسیونالیست کورد و غش کردن مدام و نوبتی شان به سمت دولت های همسایه ربطی به مقاومت مردم کورد در برابر آفت داعش و رفع ستم ملی ندارد. باید مراقب بود و از کلی گویی پرهیز کرد. کوبانی ثمره ی "ناسیونالیسم" نیست این را همه می دانیم و ناسیونالیسمی که علیه تورک و عرب و ... نفرت پراکنی می کند فقط بر موج یک حرکت انسانی سوار شده است و شکی ندارم که در اولین فرصت که منافعش به خطر بیفتد به آن خیانت می کند و تا به حال هم کرده است. مقاومت کوبانی تا این لحظه مدیون هیچ حزب و دولتی نیست و البته برای حفظ شهر هر کمکی که برسد باید از آن استقبال کرد.